Al in de tweede
helft van de negentiende eeuw beschreef een van de grootste historici van de VS, Henry Adams, telg
van een aristocratische familie die presidenten en vooraanstaande
intellectuelen had voortgebracht, uitgebreid hoe de Amerikaanse democratie
dermate gecorrumpeerd was geraakt dat ‘de waarheid in de politiek veronachtzaamd
kan worden als een waanidee.’ De politiek van de Verenigde Staten was niet meer dan ‘de
systematische organisatie van haat.’ Hij toonde overtuigend aan dat het
een illusie is te denken dat de mens handelt op grond van een waar inzicht in de betekenis
van zijn daden. De blinde veronderstelling dat de massa gedreven zou worden
door rationele Verlichtingsidealen was, volgens hem, ronduit levensgevaarlijk in een tijd dat
de techniek de mens in toenemende mate oppermachtig maakte. Adams waarschuwde
voor het volgende:
‘The assumption of unity which was the work
of human thought in the middle ages has yielded very slowly to the proofs of
complexity,’
waardoor
‘Law, in that case, would disappear as a theory or a priori
principle, and give place to force. Morality would become police. Explosives
would reach cosmic violence. Disintegration would overcome integration.’
Dit schreef hij in
1905, aan de vooravond van het massale geweld en de rechteloosheid die de twintigste eeuw zouden kenmerken en negen decennia voordat de 21ste eeuw startte met de grootscheepse
westerse verwoestingen in het Midden Oosten. Auschwitz, Hiroshima, Vietnam, Irak, Afghanistan en wat nog komen gaat
onderstrepen het gelijk van Henry Adams. Bij gebrek aan een moreel kompas is
wereldwijd de politiek failliet. Misschien wel het meest duidelijk komt de
continuiteit van de terreur tot uiting in het feit dat Duitsland nu onderzeeboten
levert aan Israel die de duikboten gaat uitrusten met kernwapens waarmee de
hele wereld kunnen worden bedreigd.
Ik
meldt dit omdat binnen deze context journalisten hun werk doen. Gisteren
berichtte ook de Nederlandse commerciele media dat
‘De Britse premier David Cameron donderdag [is] verschenen voor de
commissie die het gedrag van de Britse pers onderzoekt. De regering van Cameron
ligt onder vuur door onthullingen over haar nauwe banden met het media-imperium
van Rupert Murdoch. Cameron gaf in zijn verklaring toe dat de verhoudingen tussen pers en
politiek te hecht waren.’
De Volkskrant voegde onder de
kop ‘Camarons
geheugen zit vol gaten’ hieraan toe:
“Ik steun je van harte, niet
alleen als een vriendin, maar ook omdat we in professioneel opzicht aan één kant staan! Toespraak van je leven? Yes, he Cam!”
David Cameron moet in zijn sas zijn geweest toen hij, aan de vooravond van het
partijcongres in 2009, deze sms van Rebekah Brooks ontving. Een stuk minder
leuk vond de premier het toen deze steunbetuiging van Rupert Murdochs luitenant
donderdag werd voorgelezen tijdens zijn getuigenis bij het Leveson-onderzoek
naar de ethiek van de Britse media.’
Letwel,
het betreft hier een onderzoek ‘naar
de ethiek van de Britse media,’ dus niet in eerste instantie naar de ethiek van de politieke leiders die hun
opwachting maken bij een machtige mediamagnaat alvorens ze premier konden worden. Tony Blair vloog zelfs naar de andere kant van de wereld om zijn zegen van Murdoch te
krijgen. Hoe dan ook, ditmaal zijn de nauwe banden tussen politici en pers
uitgelekt. Maar dat is een incident. Normaal weten alleen de betrokkenen van
deze corruptie ervan en een kleine kongsi erom heen die angstvallig blijft zwijgen. Het is de wereld van de spindoctors, de adviseurs, de communicatiespecialisten, die politici zelfs adviseren om bepaalde zaken buiten de democratische
controle te houden, zoals de televisiejournalist Chris Kijne deed toen hij GroenLinks voorstelde niet ‘teveel
bezig’ te zijn met ‘principes... transparantie en zo,’ en
dat de partij er beter aan deed een ‘spindoctor’ in te
huren die geen ‘groter moreel besef’ heeft dan
het verkopen van een of ander ideologisch product zodat de ‘vrije
pers’ en haar publiek niet te weten kwam wat er zich achter de schermen
afspeelde. U merkt dat ik dit voorbeeld blijf gebruiken en wel niet omdat Chris
Kijne een slechte dan wel goede journalist is, want dat is hij niet. Kijne is
een modale journalist, die vanuit het veilige midden opereert. Juist omdat hij
tot de doorsnee behoort is hij een helder voorbeeld van de corruptie binnen de
journalistiek en politiek, want wat dat betreft verschilt de situatie in het
Verenigd Koninkrijk geenszins van die in Nederland. Ook hier zijn de banden
tussen politiek en pers zo nauw dat de parlementaire pers bijvoorbeeld de opkomst
van het fenomeen Pim Fortuyn totaal niet opmerkte, en vervolgens bij Wilders
volstrekt niet weet hoe ze journalistiek op dit verschijnsel moet reageren.
De parlementaire pers in de polder is
haar houvast kwijt, ze weet niet precies meer voor welk karretje ze zich
moet laten spannen en vooral ook: wanneer dit moet gebeuren. Journalisten worden
gebruikt door politici. Vorige maand gaf de Independent
het volgende voorbeeld:
‘The former Number 10
communications director Alastair Campbell said today that David Cameron did not
want to set up the Leveson Inquiry…. Mr Campbell was questioned about three
telephone conversations which took place between Tony Blair and Mr Murdoch in
the run-up to the Iraq war. Asked why Mr Blair made time for the calls during a
frantic period of diplomacy, Mr Campbell pointed out that Mr Murdoch was a
"very significant figure in the media landscape". "What I think
was going on is that Rupert Murdoch has placed a call and Tony Blair has taken
that call, and Rupert Murdoch is just wanting to have a chat about what is
going on," Mr Campbell said… He added: "I think it is a combination
of Rupert Murdoch trying to find out what is going on and also probably saying,
'You know, we're going to support you on this."'
Waarom sprak Tony Blair nu juist met Ruppert Murdoch over een grootscheepse
aanval op Irak? Waarom raadpleegde dus een minister president met een mediamagnaat die onder andere 'jointly invested with Rothschild in a 5.5 percent stake in Genie Oil and Gas, which did shale gas and oil exploration in Israel.' http://en.wikipedia.org/wiki/Rupert_Murdoch
Ik werp die vraag tevens op omdat de toenmalige Britse premier middels een aperte leugen zijn collega Balkenende overhaalde Nederland te laten deelnemen aan het illegale geweld tegen Irak.
Ik werp die vraag tevens op omdat de toenmalige Britse premier middels een aperte leugen zijn collega Balkenende overhaalde Nederland te laten deelnemen aan het illegale geweld tegen Irak.
“Al lang geleden is onthuld dat de Nederlandse
inlichtingendiensten grote twijfels hadden, zowel over de Iraakse ‘
massavernietigingswapens’ als over de juistheid van de Amerikaanse beweringen
daarover. Balkenende beriep zich in het parlement op geheime informatie die hij
‘ persoonlijk’ van premier Blair had gekregen Daarom kon hij er niets over
zeggen.
Afgezien van het feit dat dit een politiek uiterst dubieus argument
was, is achteraf gebleken dat Tony Blair heeft gelogen: hij beschikte niet over
bewijzen dat Saddam Hoessein ‘massavernietigingswapens’
had.”
Daar komt nog bij dat
‘volgens het rapport van de
commissie-Davids gaven de VN-Veiligheidsresoluties over Irak
geen volkenrechtelijk mandaat voor de Amerikaans-Britse inval in dat land in
het voorjaar van 2003. De tekst van de resolutie 1441 gaf geen vrijbrief aan
landen om met geweld in te grijpen.’
De reden dat premier Blair, als een
van de felste pleitbezorgers van de illegale inval, Murdoch belde is simpel,
deze mediamagnaat is een actieve en buitengewoon invloedrijke zionist.
‘Murdoch's Media empire is a pillar of
the Zionist Empire media. It has been used to advance the Zionist Empire agenda:
Staunch defense of the Israeli apartheid occupation regime, incitement against
Arabs and Muslims, and blackmail of politicians in US-EU (through character
assassination, smearing campaigns, and scandals) to keep them in line with
regard to the Zionist global agenda.’
Zonder de steun van deze zionistische
mediamagnaat zou Blair cum suis veel meer moeite hebben gehad om de toch al sceptische westerse bevolking te
mobiliseren. De massamedia zijn in staat om via propaganda het beeld van de werkelijkheid zo effectief mogelijk te vervormen. De macht van de zionistische lobby kan daarbij moeilijk overschat
worden. De ‘Joodse natie,’ die voor
het westen functioneert als een huurlingenstaat, speelt een centrale in de Amerikaanse
en Europese politiek zoals ook duidelijk wordt uit de berichtgeving van de ‘JTA,
The Global News Source of the Jewish People.’
‘Pro-Israel myopia on Murdoch. by Philip Weiss on July 20,
2011 14.
Is Murdoch's reversal good
for the Jews/Israel? is the only question for the JTA.
And no it isn't! Murdoch who has made philo-semitism a great principle of
action, who said that the world can't survive without Israel... “'Is this
curtains for pro-Israel Murdoch?' the London Jewish Chronicle asked in a column
last week." Etc. (Thanks to Ali Gharib and Jeff Blankfort)’ http://mondoweiss.net/2011/07/pro-israel-myopia-on-murdoch.html
Tegen deze achtergrond moet u
het advies van Chris Kijne aan politici zien om niet ‘teveel
bezig’ te zijn met ‘principes... transparantie en zo.’ Het is volgens
deze televisiejournalist beter een ‘spindoctor’ in
te huren die geen ‘groter moreel besef’ heeft dan
het verkopen van een of ander ideologisch product.
Het was Henry Adams
die al in de negentiende eeuw zag hoe Amerikaanse politieke leiders keer op
keer democratische principes uitverkochten om zo politieke successen te boeken,
hoe eens gerespecteerde burgerlijke normen en waarden bezweken onder machiavellistische
drijfveren, hoe de plutocratie van 'robber barons' de politieke macht had veroverd, en hoe die macht de moraal vernietigde. Binnen dat raamwerk opereert de ‘vrije
pers’ van Chris Kijne die bereid is 'een hoger belang' te dienen dan 'de waarheid niets dan de waarheid,' om Kijne zelf te citeren. En dit is allang geen enkel onderwerp van gesprek meer, ons systeem is dermate corrupt dat de corruptie onbespreekbaar is geworden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten