Chris Kijne van de VPRO 19

In het personeelskrantje van de Hilversumse omroepmedewerkers beweert Chris Kijne deze week het volgende:

‘Het punt is: er is niemand die het antwoord weet.

Er zijn heel veel schreeuwers  en blaters en kwakers met een mening – ik heb er ook wel eens één - maar de kern van de zaak is dat er de afgelopen decennia een financieel systeem is ontstaan dat zo groot is, en zo ondoorgrondelijk en zo losgezongen van de werkelijke economie, dat niemand meer kan inschatten hoe het in elkaar zit.’ 

http://www.spreekbuis.nl/content/2794/Kijne:_Fouten.html

'Ondoorgrondelijk... niemand [kan] meer inschatten hoe het in elkaar zit'? Welnu, deze bewering is aantoonbaar onjuist zoals iedereen kan weten die één van de talloze Amerikaanse studies heeft gelezen waarin gedocumenteerd de oorzaken worden beschreven van de kredietcrisis, en de corrumperende werking van het westerse financiele systeem uitvoerig uiteen werd gezet, van Robert Scheer’s The Great American Stickup en Les Leopold's The Looting of America tot Griftopia van de Rolling Stone-journalist Matt Taibbi, William Greider's Who will tell the People en de in het Nederlands vertaalde De Internationale Kredietcrisis van George Soros, om slechts vijf titels te noemen. En als dat teveel informatie is dan had Kijne als Nederlandse columnist nog altijd mijn weblog kunnen lezen waarin ik de afgelopen zes jaar talloze malen verwezen heb naar Amerikaanse publicaties die de onvermijdelijke ineenstorting van de ‘bubble machines, vampire squids, and the long con’ ruim voor 2008 hebben voorspeld. Nadat het onvermijdelijke was gebeurd, schreef ik op 8 oktober 2008 het volgende:

‘Gisteren legde Egbert Kalse, economisch redacteur van nrc.next, in zijn krant de financiele crisis als volgt uit voor de leek: 'Jij vraagt je natuurlijk af waarom jouw bank in Nederland in hemelsnaam in Amerikaanse hypotheken gaat beleggen? Dat komt omdat ze dachten daar meer geld mee te kunnen verdienen dan met andere beleggingen. Iedereen (dan bedoel ik voor de verandering maar weer eens echt iedereen) dacht dat de huizenprijzen in Amerika altijd zouden blijven stijgen. Dom natuurlijk, maar zo was het wel. En omdat iedereen dat dacht, dacht ook iedereen dat het wel veilig was daarin te beleggen. Niet dus.'

Met andere woorden: een foutje van iedereen, de bankiers, de politici en de overgrote meerderheid van de journalisten die al jaren het gespeculeer met geld dat er niet is hebben toegejuicht zodra er op de beurs weer een record werd gebroken.

Maar Egbert is niet goed geinformeerd. De lezers die de afgelopen drie jaar de rubriek Het Neoliberale Geloof op deze weblog hebben gelezen, weten dat bepaalde Amerikaanse deskundigen hier allang voor hebben gewaarschuwd. Een voorbeeld van iemand die al lang geleden met klem waarschuwde:

'On Sept. 7, 2006, Nouriel Roubini, an economics professor at New York University, stood before an audience of economists at the International Monetary Fund and announced that a crisis was brewing. In the coming months and years, he warned, the United States was likely to face a once-in-a-lifetime housing bust, an oil shock, sharply declining consumer confidence and, ultimately, a deep recession. He laid out a bleak sequence of events: homeowners defaulting on mortgages, trillions of dollars of mortgage-backed securities unraveling worldwide and the global financial system shuddering to a halt. These developments, he went on, could cripple or destroy hedge funds, investment banks and other major financial institutions like Fannie Mae and Freddie Mac.The audience seemed skeptical, even dismissive. As Roubini stepped down from the lectern after his talk, the moderator of the event quipped, "I think perhaps we will need a stiff drink after that." People laughed — and not without reason. At the time, unemployment and inflation remained low, and the economy, while weak, was still growing, despite rising oil prices and a softening housing market. And then there was the espouser of doom himself: Roubini was known to be a perpetual pessimist, what economists call a "permabear." When the economist Anirvan Banerji delivered his response to Roubini’s talk, he noted that Roubini’s predictions did not make use of mathematical models and dismissed his hunches as those of a career naysayer.'

Zie: http://stanvanhoucke.blogspot.com/2008/10/het-neoliberale-geloof-207.html’

Vier jaar en talloze publikaties later beweert de TV-journalist/columnist Chris Kijne in wezen hetzelfde als Egbert Kalse, die al die jaren volgens eigen zeggen weliswaar ‘dom’ was geweest en dus onwetend, maar die daarna wel zo slim was om in no time het boek Bankroet te schrijven over de oorzaken van de financiele implosie, een boek dat als volgt werd aangekondigd: ‘In Bankroet beschrijven Kalse en Van Lent de oorzaken en gevolgen van de zwaarste economische crisis sinds de Grote Depressie. Van de huiseigenaren in Californië tot zakenbankiers op Wall Street. Van de whizzkids die de ingewikkelde financiële producten verzonnen tot Nederlandse bankiers aan de Zuidas. Van de toezichthouders die de crisis niet meer konden stoppen tot politici die hun nationale banken moesten redden. Bankroet gaat op zoek naar de schuldigen van deze crisis, beschrijft welke maatregelen kunnen helpen om een crisis als deze te voorkomen, analyseert hoe door die maatregelen alweer de zaadjes voor een nieuwe crisis gezaaid worden en blikt vooruit hoe het nu verder moet met het mondiale economische systeem.’
http://stanvanhoucke.blogspot.com/2009/10/egbert-kalse-van-de-nrc.html

Maar zelfs dat boek, geschreven voor een breed publiek, voor slechts 5 euro te koop bij www.bol.com heeft Kijne niet gelezen. Toch heeft hij een uitgesproken mening over de kredietcrisis. En dat terwijl Chris Kijne op de website van de VVOJ, de Vereniging van Onderzoeksjournalisten, vermeld staat als onderzoeksjournalist. http://www.vvoj.nl/cms/bio/chris-kijne/ Dat kan in Nederland. Later meer.