woensdag 15 december 2010

Uri Rosenthal. Een Nederlandse Minister 9

Abel Herzberg: 'Democratie wil zeggen dat je de cultuur te verdedigen hebt, dat je bepaalde beschavingsnormen in acht hebt te nemen.'





Meneer Uri Rosenthal,

Naar aanleiding van uw voornemen het Nederlands buitenlands beleid fundamenteel te veranderen schrijft het vakblad voor ontwikkelingssamenwerking:

Minister Uri Rosenthal van Buitenlandse Zaken geeft een verkeerd signaal af door te kiezen voor een Nederlands buitenlandbeleid waarbij mensenrechten pas op de derde plaats komen. Dat betoogt Stefan Verwer, uitgever van Vice Versa en directeur van lokaalmondiaal.
Afgelopen zaterdag stond er in de Volkskrant een interview met de nieuwe minister voor Buitenlandse Zaken, de VVD’er Uri Rosenthal. De minister zet de nieuwe koers uit voor het Nederlands buitenlands beleid.
Een koers die draait om economische diplomatie. In dat kader benadrukt Rosenthal het belang van stabiliteit en veiligheid, wat dan ook de eerste pijler van het buitenlandse beleid vormt. Daarmee samenhangend richt Rosenthal zich in de tweede pijler op welvaart voor Nederlanders in binnen- en buitenland.
Verontrustend
Verontrustend wordt het als Rosenthal de derde pijler van zijn beleid, mensenrechten, becommentarieert. In de Volkskrant stelt Rosenthal: ‘Maar je kunt niet overal voortdurend mee bezig zijn [...] er zijn ook tal van organisaties en instituten die zich ermee bezighouden.’
Rosenthal heeft hiermee de deur opengezet voor een buitenlands beleid van Nederland dat mensenrechten pas op de derde plek zet qua prioriteiten. Dat is opmerkelijk, omdat juist mensenrechten van cruciaal belang zijn voor de andere pijlers van het Nederlands buitenlands beleid. Immers, stabiliteit en veiligheid hangen nauw samen met mensenrechten. In landen waar de mensenrechten worden gerespecteerd liggen juist grote kansen voor economische ontwikkelingen.


Op zijn beurt verklaart een van de oppositieleden het volgende:

Pechtold noemt visie Rosenthal 'simplistisch'

Uitgegeven:
14 december 2010 13:28
Laatst gewijzigd:
14 december 2010 13:27

AMSTERDAM - Minister Rosenthal van Buitenlandse Zaken heeft een 'simplistische, beperkte en laakbare' visie op het te voeren buitenlandbeleid. Dat zegt D66-fractievoorzitter Pechtold in een interview met NU.nl.

In een interview met de Volkskrant gaf minister Rosenthal eerder onder meer aan dat het Nederlandse buitenlandbeleid er voor Nederland en de Nederlanders is.
"Een groter simplisme heb ik de laatste tijd niet gehoord. Nederland is een handelsland met honderdduizenden mensen die afhankelijk zijn van de export, denk aan de Rotterdamse haven en Schiphol. Als je zegt 'buitenlands beleid is voor Nederland en niet anders', is dat een heel
bekrompen visie.

Midden-oosten

Pechtold vindt bovendien dat Rosenthal 'een hele beperkte visie op het Midden-Oosten heeft door te stellen dat Israël in het verdomhoekje zit'. Volgens de fractievoorzitter van D66 is hierin de hand van Wilders te zien. "Voor Wilders bestaan alleen Nederland en Israël."
Uri Rosenthal, u bent twee jaar ouder dan ik, wij beiden zijn net na het einde van de Tweede Wereldoorlog in Europa geboren. In die oorlog werden de elementaire waarden van de mensheid op grote schaal geschonden. Even leek het erop dat de westerling hiervan geleerd had. Onze waarden zijn gebaseerd op het concept van de menselijke waardigheid en de onschendbaarheid van het individu. Om nu vanwege economische belangen toe te staan dat elders wreedheid wordt toegepast als onderdeel van officiele politiek, is niets anders dan de bevestiging dat er geen onvervreemdbare rechten bestaan. U als jood moet als geen ander weten dat wanneer deze waarden worden losgelaten niemand meer veilig is. Veiligheid en mensenrechten zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. De 'Joodse staat,' die u extra wilt belonen voor zijn terreur, beseft dit niet, en gaat door met de eigen terreur. Universele waarden spelen er geen rol van betekenis. Dat is diep treurig, maar zo mogelijk nog erger is het dat u als Nederlandse bewindsman die mentaliteit nu wilt introduceren in de buitenlandse politiek van het Koninkrijk der Nederlanden. De wrange ironie is dat op die manier de geest van Hitler alsnog gewonnen heeft. Degene die bepaalt dat de mensenrechten elders ongestraft geschonden kunnen worden, bezit geen enkel legitiem argument meer om mensenrechtenschendingen in eigen land te kunnen bestrijden.

De Zweedse hoogleraar en auteur Sven Lindqvist onderstreepte deze onvermijdelijke ontwikkeling nog eens aan het eind van zijn boek Exterminate all the Brutes, toen hij concludeerde dat

Auschwitz de moderne industriële toepassing [was] van een uitroeiingspolitiek waarop de Europese overheersing van de wereld […] lang heeft gesteund.

Lindqvist ontdekte gaandeweg dat de

Europese vernietiging van de “inferieure rassen” van vier continenten de grond voorbereidde voor Hitlers vernietiging van zes miljoen joden in Europa… Het Europese expansionisme, vergezeld als het was door een schaamteloze verdediging van het uitroeien, schiep manieren van denken en politieke precedenten die de weg baanden voor nieuwe wandaden, die uiteindelijk culmineerden in de gruwelijkste van alle: de Holocaust… En toen hetgeen was gebeurd in het hart der duisternis werd herhaald in het hart van Europa, herkende niemand het. Niemand wilde toegeven wat iedereen wist.

Het was Abel Herzberg die lang geleden tegen mij zei:
'Wat betekent democratie anders dan dat cultuur tot gelding kan komen? En als je de democratie opheft dan kan dit niet meer. Dat is het. Democratie is niet alleen een kwestie van de meerderheid hebben om te kunnen regeren. Democratie wil zeggen dat je de cultuur te verdedigen hebt, dat je bepaalde beschavingsnormen in acht hebt te nemen. Als je die niet gebruiken kunt, waar blijf je dan?’

Mensenrechten kunt u niet ongestraft verkwanselen

1 opmerking:

Sonja zei

"Immers, stabiliteit en veiligheid hangen nauw samen met mensenrechten. In landen waar de mensenrechten worden gerespecteerd liggen juist grote kansen voor economische ontwikkelingen."

Inderdaad. Ook hier geldt weer de basisregel: no justice, no peace. En alleen in tijden van vrede is economische ontwikkeling mogelijk. Een (arm) land in oorlog zuigt alleen maar geld weg van zijn inwoners, en dient uitsluitend corruptie en de oligarchie.