maandag 1 maart 2010

Juurd Eijsvoogel van de NRC 7




Een van de uitgangspunten van Juurd Eijsvoogel is dit: Nederland trekt zich terug uit Afghanistan 'juist nu een laatste poging wordt gedaan het tij in de oorlog te keren en de reputatie van de NAVO te redden.'

Zie: http://weblogs.nrc.nl/eijsvoogel/2010/02/26/hoe-balkenende-het-in-washington-verbruid-heeft/

Daaruit spreekt een diepe teleurstelling. De Nederlandse troepen hadden moeten blijven om 'de reputatie van de NAVO te redden.' Het waarom de 'goede naam en faam' van het militair bondgenootschap moet worden gered en tegen welke prijs maakt de NRC-columnist niet duidelijk. Duidelijk is wel dat hij een aantal fundamentele feiten niet weet dan wel verzwijgt. Over die feiten schrijft de invloedrijke neoconservatieve historicus Victor Davis Hanson:

'A nuclear China, North Kora, or Iran may soon through the purchase or the promotion of a Western-trained scientific and military elite, gain the capability nearly to match European and American research and development of weaponry and organization without simple importation or sale -- and without any sense of affinity with, but abject hostility to, their original mentors.'

Het zal dan ook niet vreemd mogen zijn dat de op drie na machtigste strijdkrachten ter wereld, de Israelische, er niet in slaagden om een guerrillagroepering als Hezbollah te verslaan, of de Amerikanen de Irakezen en de Afghanen. Hanson:

'The peril to come is not just the spread of atomic weapons and F-16 fighter jets but much more so the dissemination of knowledge, rationalism, the creation of free universities, perhaps even the growth of democracy, capitalism, and individualism themselves throughout the world -- the real ingredients, as we have seen in these case studies, of a most murderous brand of battle. Most see in the advance of rationalism, capitalism, democracy, and their aucillary values the seeds of perpetual peace and prosperity. Maybe, but we must remember that these ideas are also the foundations that have created the world's deadliest armies of the past,' namelijk de westerse strijdkrachten, aldus een van de invloedrijkste Amerikaanse ideologen van de politieke macht.

Het ware gevaar is dus niet een deuk in 'de reputatie van de NAVO', het ware risico is 'much more so the dissemination of knowledge, rationalism, the creation of free universities, perhaps even the growth of democracy, capitalism, and individualism themselves throughout the world.' Juurd Eijsvoogel, Hanson heeft gelijk, 'vrije universiteiten... democratie' en 'kapitalisme' elders zijn de ware bedreigingen voor ons. Zodra we namelijk moeten concurreren blijkt dat de anderen beter zijn geworden dan wij, vooral ook goedkoper en bovenal veel meer bereid om te sterven voor hun zaak dan wij voor onze zaak willen sneuvelen. In de woorden van de joods-Israelische cineast Yariv Mozer die als officier de mislukte Israelische inval in Libanon in 2006 filmde: ‘Volgens de definitie van het leger vochten wij tegen een guerrillastrijdkracht, maar in feite streden we tegen iets heel anders. We vochten tegen mensen die in een ideaal geloven, ze hebben een doel, ze bezitten waarden en zijn bereid ervoor te sterven. Net als de eerste generatie Israëli’s. Wat dat betreft lijkt Hezbollah op de zionisten van het eerste uur. Daarentegen zijn joods-Israëli’s in steeds minder gaan geloven, wij lijken niet meer bereid te zijn zonder voorbehoud voor een ideaal te sterven.' De ware vijand is de Derde Wereld, die de welvaart van het Westen bedreigt. Niet langer meer kunnen wij tamelijk consequentieloos ons met geweld blijven verrijken ten koste van de armen en degenen die zich nu razendsnel ontwikkelen.

Niet alleen Mozer beseft de betrekkelijkheid en vergankelijkheid van de huidige ideologie. In een interview tevens afgedrukt in The New York Review of Books verklaarde in 2008 de toenmalige premier Ehud Olmert van Israel:


In a few years, my grandchildren will ask what their grandfather did, what kind of country we have bequeathed them.... We have a window of opportunity -- a short amount of time before we enter an extremely dangerous situation -- in which to take a historic step in our relations with the Palestinians and a historic step in our relations with the Syrians. In both instances, the decision we have to make is the decision we've spent forty years refusing to look at with our eyes open.We must make these decisions, and yet we are not prepared to say to ourselves, "Yes, this is what we must do." We must reach an agreement with the Palestinians, meaning a withdrawal from nearly all, if not all, of the [occupied] territories. Some percentage of these territories would remain in our hands, but we must give the Palestinians the same percentage [of territory elsewhere] -- without this, there will be no peace. Including Jerusalem? Including Jerusalem.'

Olmert voegde hieraan toe:

'We must make these decisions, and yet we are not prepared to say to ourselves, "Yes, this is what we must do." We must reach an agreement with the Palestinians, meaning a withdrawal from nearly all, if not all, of the [occupied] territories. Some percentage of these territories would remain in our hands, but we must give the Palestinians the same percentage [of territory elsewhere] -- without this, there will be no peace.' En: 'De Libanese oorlog zal de geschiedenis ingaan als de eerste oorlog waarin het militair leiderschap begreep dat klassieke oorlogsvoering achterhaald is… Maar de ware les is… dat in hedendaagse oorlogen het thuisfront het front is, het thuisfront is bij de strijd betrokken.’

De politicus Olmert beseft maar al te goed dat een moderne oorlog geen traditionele oorlog meer is, het is terreur tegen de burgerbevolking, 'het thuisfront is bij de strijd betrokken' aangezien het 'thuisfront het front is' geworden. Die verschrikkelijke waarheid werd enkele maanden later weer eens door de Israelische strijdkrachten in de Gazastrook bewezen, maar geldt in wezen voor alle partijen.

Collega Eijsvoogel, jouw wereldbeeld is gedateerd, heeft niets meer te maken met de huidige werkelijkheid. De globalisering heeft ook de macht geglobaliseerd. Waarom besef je dit niet als opiniemaker?

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Door Wouter Sinke | 26 Februari 2010
HP De Tijd

Geen commentaar, dit zegt genoeg.

Conny Mus: "Israelische campagne is kinderachtig"

Het Heilige land wordt volgens Israël volledig verkeerd afgeschilderd. En wie zijn daar de debet aan? Zijn het de Israeli’s zelf of toch die vermaledijde Palestijnen? Neen, het zijn de buitenlandse journalisten! Om het beeld te veranderen lanceert Israël een opmerkelijk mediaoffensief: een campagne waarin wordt opgeroepen dat iedere Israëli in het buitenland het geschonden blazoen van het moederland moet oppoetsen. We schakelen live over naar een supermarkt in Jeruzalem alwaar RTL-coryfee Conny Mus zijn gal over deze actie spuwt. Want campagnevoeren over de ruggen van 'domme journalisten', dat gaat hem te ver. Veel te ver.

Meneer Mus, gaan er daadwerkelijk Israëlische toeristen alles goedpraten?
“Tja, dat is wat het nieuw in het leven geroepen Ministerie van Voorlichting wil bereiken. Ik heb zo mijn twijfels. Onze lezers, kijkers en luisteraars waar dan ook ter wereld zijn intelligent genoeg om een goed beeld van Israël te hebben, juist dankzij de verslaggeving van buitenlandse journalisten.”

Waarom doet men dit?
“Op deze manier wordt getracht de nare sfeer die ontstaan is na Israëls laatste oorlog in Gaza en de Israëlisch-Libanese Oorlogweg weg te moffelen.”

Hoe doen ze dat?
“Door buitenlandse journalisten neer te zetten als domme mensen die Israël in negatief daglicht stellen. Ik vind dat een kinderachtige actie. Tegelijkertijd is het zorgwekkend omdat de sfeer richting verslaggevers - en zeker buitenlandse - al niet bepaald vriendelijk is. Op deze manier zet je burgers op tegen de journalisten. Zoiets hoort niet thuis in een democratisch land.”

Hebben burgers geen zin om u te woord te staan?
“Ach, je merkt het aan de sfeer bij interviews dat er mensen niet met je willen spreken. En van de overheid krijgen we vooral tegenwerking: van het niet verstrekken van visa tot het tegenhouden van het gebruik van gepantserde auto’s die we nodig hebben om bezette gebieden in te gaan.”

Hoe is er in Israël op deze campagne actie gereageerd?
“De Israëlische journalistenvereniging heeft al verklaard dat het thuishoort bij landen waar een dictatuur heerst. En wij (Mus is voorzitter van de buitenlandse persvereniging, red.) zijn met onze 500 leden ook boos.”

Denkt u ook dat we binnenkort de kans lopen om een Israëlische burgerambassadeur tegen het lijf te lopen?
“De sfeer in Israël is extreemrechts te noemen en het zal nog meer mensen motiveren om in het buitenland actief hun land te verkopen en te verdedigen. Maar daar heb ik geen moeite mee. Als ze dat maar niet over de rug van journalisten doen. Zij hebben niet voor de slechte naam gezorgd, dat is natuurlijk de schuld van de Israëlische en Palestijnse regering zelf.”

anzi

Sonja zei

Kinderachtig is wel heel zacht uitgedrukt.

Anoniem zei

Valt ook niet mee als de propaganda niet wordt doorgegeven maar tegen jouzelf is gericht.


"Als ze dat maar niet over de rug van journalisten doen. Zij hebben niet voor de slechte naam gezorgd"

Inderdaad, men heeft veel bijgedragen aan de goede naam over de ruggen van de Palestijnen

“De Israëlische journalistenvereniging heeft al verklaard dat het thuishoort bij landen waar een dictatuur heerst"

Dus, conclusie? Misschien heeft Mus die dictatuur nog niet ervaren, maar andere burgers en journalisten wel.

Er is een heleboel te zeggen over dit stuk als je het gaat ontleden.

Het geeft ook meer inzicht waarom al dat verwarrende nieuws uit de schurkenstaat.

anzi








anzi

Peter Flik en Chuck Berry-Promised Land

mijn unieke collega Peter Flik, die de vrijzinnig protestantse radio omroep de VPRO maakte is niet meer. ik koester duizenden herinneringen ...