Geachte rabbijn Shalom Awraham Soetendorp,Zonder in overdreven gepsychologiseer te vervallen, kan gesteld worden dat als een dader zijn schuld niet erkent, hij geen vruchtbare relatie kan opbouwen met het slachtoffer. Integendeel zelfs. Als de dader zijn misdaad ontkent dan zal hij om zijn misdaad voor hemzelf dragelijk te maken permanent blijven zoeken naar rechtvaardigingen en dat kan alleen wanneer hij het slachtoffer stigmatiseert door hem al het kwaad van de wereld toe te schrijven, waardoor de dader zijn misdaad wel moest plegen. Een misdaad die dus eigenlijk geen misdaad is, maar een onvermijdelijke, 'uitgelokte', handeling. Blaming the victim als rechtvaardiging. En dat is in het geval van Israel zo succesvol geweest dat 'de Joodse staat' lange tijd zichzelf heeft kunnen afbeelden als het slachtoffer van Palestijnse agressie. Of zoals de joods-Israelische hoogleraar Benjamin Beit-Hallahmi in zijn studie Original Sins schrijft: ‘Het lijden van de joden door de eeuwen heen, en speciaal tijdens de Holocaust, is gebruikt om het ontzeggen van Palestijnse rechten te rationaliseren en te rechtvaardigen. Dit is zo doeltreffend gebeurd dat de Palestijnen beschouwd worden als de agressors in het Israëlisch-Palestijnse conflict, dat gezien wordt als een simpele voortzetting van de eeuwenlange joodse vervolging.’
Voordat u uw steun aan Israel gaf, zult u zich -- net als ik -- zo breed mogelijk hebben geinformeerd, door onder andere het werk te lezen van de vooraanstaande joods-Israelische historici als Simha Flapan, Ilan Pappe, Tom Segev, Avi Shlaim en zeker ook Benny Morris. U zult dus beseffen dat het conflict niet begon met Hamas-raketten, maar met de voortgaande etnische zuivering die startte in 1947 en waarvan het bewijs volgens Benny Morris:
'is based on many documents that were not available to me when I wrote the original book, most of them from the Israel Defense Forces Archives. What the new material shows is that there were far more Israeli acts of massacre than I had previously thought. To my surprise, there were also many cases of rape. In the months of April-May 1948, units of the Haganah [the pre-state defense force that was the precursor of the IDF] were given operational orders that stated explicitly that they were to uproot the villagers, expel them and destroy the villages themselves.'
En:
'From April 1948, Ben-Gurion is projecting a message of transfer. There is no explicit order of his in writing, there is no orderly comprehensive policy, but there is an atmosphere of [population] transfer. The transfer idea is in the air. The entire leadership understands that this is the idea. The officer corps understands what is required of them. Under Ben-Gurion, a consensus of transfer is created...Ben-Gurion was a transferist. He understood that there could be no Jewish state with a large and hostile Arab minority in its midst. There would be no such state. It would not be able to exist.'
'Transfer' is, en dit voor de mensen die zijn boek niet gelezen hebben, een eufemisme voor etnische zuivering. Met andere woorden: Israel heeft volgens zijn meest vooraanstaande historicus en trouwens ook alle eerder genoemde 'nieuwe historici' met geweld en terreur de Palestijnse burgers massaal verdreven waardoor ze in vluchtelingenkampen in onder andere Gaza terechtkwamen. Deze mensen die verdreven zijn, een oorlogsmisdaad, hebben nooit enige compensatie van 'de Joodse staat' gekregen en mochten ook niet terugkeren, hetgeen niet alleen in strijd is met het internationaal recht, maar ook met de talloze resoluties van de VN. Deze situatie duurt al 60 jaar. Hier kunt u lezen wat Benny Morris nog meer heeft gezegd: http://www.haaretz.com/hasen/pages/ShArt.jhtml?itemNo=380986&contrassID=2
Een humaan mens zal denken dat Morris walgt van deze wrede zionistische politiek, die de oorzaak is van het voortdurende geweld. Maar met schokkende eerlijkheid en openheid verklaart Morris: 'under certain conditions, expulsion is not a war crime. I don't think that the expulsions of 1948 were war crimes. You can't make an omelet without breaking eggs. You have to dirty your hands.' Rabbijn Soetendorp, u en ik weten dat dit wel degelijk een oorlogsmisdaad is volgens het internationaal recht.
Desondanks heeft deze vooraanstaande historicus, die tot het Israelische progressieve kamp wordt gerekend, de volgende kritiek gegeven: 'Ik denk dat [Ben-Goerion] in 1948 een ernstige historische fout maakte. Hoewel hij het demografische vraagstuk begreep en de noodzaak van het vestigen van een joodse straat zonder een grote Arabische minderheid, werd hij tijdens de oorlog bang. Op het laatst aarzelde hij… Ik weet dat dit de Arabieren en de ruimdenkenden en de politiek correcte types verbijsterd. Maar mijn gevoel is dat deze plaats rustiger zou zijn en minder lijden zou kennen als de zaak eens en voor altijd opgelost was geweest… Als aan het eind van het liedje mistroostig blijkt te zijn voor de joden dan zal dit zijn omdat Ben Goerion de verplaatsing in 1948 niet voltooide. Omdat hij een groot en veranderlijke demografische reserve op de Westbank en Gaza en binnen Israël zelf achterliet.' Kortom, ook de laatste 150.000 Palestijnen hadden in 1948 verdreven moeten worden om een etnisch zuivere 'Joodse staat' mogelijk te maken.
Elk zinnig mens en dus ook een geestelijk leider van een joodse gemeenschap weet dat dit soort denken alleen maar in een nog groter bloedbad kan eindigen. Zolang de dader niet in staat is zijn misdaad onder ogen te zien, zal hij doorgaan met zijn onrecht. Maar ondertussen verdwijnt het schuldgevoel van de Joden in Israel niet, want diep in hun hart, diep in hun ziel, verborgen onder een dikke laag haat, broeit het besef dat ze een geweldige misdaad hebben begaan tegen een heel volk. De joods-Israelische schrijver Abraham Jehoshua zei daarover tegen mij: 'De haat komt voort uit onze schuldgevoelens. Des te onrechtvaardiger we tegen de Palestijnen zijn des te meer we ze haten.’ En men hoeft alleen maar de geschiedenis van de twintigste eeuw te kennen om te weten waar gecultiveerd slachtofferisme en al even gecultiveerde haat toe leidt. Als geestelijk leider zult u beseffen dat de vicieuze cirkel doorbroken moet worden. Moet worden, wil hij niet in genocide eindigen. De dader moet daarom zijn schuld bekennen om de weg vrij te maken voor verzoening. Het slachtoffer kan dat voor hem niet doen.
U zult u zich dus moeten uitspreken tegen de Israelische terreur. Alleen een vriend kan dat doen. Alleen een vriend kan de ander vertellen welke fundamentele fout hij maakt. Alleen een vriend weet hoe erg de ander zichzelf beschadigt door de ander te beschadigen. De dader ontneemt de ander zijn menselijkheid en daardoor ontneemt hij zich zijn eigen menselijkheid. Alleen een vriend kan hem daarvan bewust maken. Bent u een vriend van Israel? Zo ja, waarom zwijgt u dan? Zo nee, waarom werpt u zichzelf dan op als een vriend van Israel? Met zulke vrienden die geen vrienden zijn heeft Israel geen vijanden meer nodig.
Awraham Soetendorp, u heeft geen een keer een antwoord gegeven, u heeft niet eens de moeite genomen om een bericht van ontvangst te sturen. Inmiddels zult u beseffen dat ik deze open brieven niet aan u schrijf, maar aan de geschiedenis, zodat de mensen na ons weten dat er wel degelijk individuen waren die voorzagen wat er zou gaan gebeuren. Men hoeft geen profeet te zijn om oorzaak en gevolg te kunnen voorspellen. De appel valt altijd naar beneden, nooit omhoog het heelal in.
Awraham Soetendorp, u torst niet alleen de Thorarollen met u mee, maar ook -- net als ieder mens de geschiedenis -- en net als de Thora kan de geschiedenis ons veel leren. Haat vernietigt zichzelf, dat is misschien wel de belangrijkste praktische les uit de geschiedenis en uit de heilige geschriften.
3 opmerkingen:
Het bijbelboek Openbaring werd in 96 G.T. op het eiland Patmos aan de apostel Johannes onthuld. Het schildert levendige beelden van belangrijke gebeurtenissen die moeten plaatsvinden in de tijd van het einde, de tijd waarin de mensheid, volgens het bijbelse bewijsmateriaal, sedert 1914 leeft. Onder die symbolische beelden die Johannes in een visioen zag, is er één van een opgedirkte, onbeschaamde hoer, die „Babylon de Grote, de moeder van de hoeren en van de walgelijkheden der aarde”, wordt genoemd. In welke toestand verkeerde zij? „Ik zag dat de vrouw dronken was van het bloed der heiligen en van het bloed van de getuigen van Jezus.” — Openbaring 17:5, 6.
6 Wat wordt door deze vrouw afgebeeld? Wij worden niet in het ongewisse gelaten omtrent haar identiteit. Via de weg van eliminatie kan haar ware gedaante aan het licht komen. In datzelfde visioen hoort Johannes een engel zeggen: „Kom, ik zal u het oordeel tonen over de grote hoer, die op vele wateren zit, met wie de koningen der aarde hoererij hebben bedreven, terwijl zij die de aarde bewonen, dronken werden gemaakt van de wijn van haar hoererij.” Indien de koningen of heersers der aarde hoererij met haar bedrijven, dan betekent dit dat de hoer niet de heersende politieke elementen van de wereld kan afbeelden. — Openbaring 17:1, 2, 18.
7 Hetzelfde verslag vertelt ons dat „de reizende kooplieden der aarde . . . rijk geworden [zijn] ten gevolge van de kracht van haar schaamteloze weelde”. Babylon de Grote kan derhalve niet de commerciële elementen van de wereld afbeelden. Toch zegt de geïnspireerde tekst: „De wateren die gij gezien hebt, waar de hoer zit, betekenen volken en scharen en natiën en talen.” Welk ander hoofdelement van dit wereldstelsel is er dan nog over dat aan de beschrijving beantwoordt van een symbolische hoer die hoererij bedrijft met de politieke heersers, handel drijft met commerciële belangengroepen en troont op volken, scharen, natiën en talen? Het is de valse religie in al haar verschillende gedaanten! — Openbaring 17:15; 18:2, 3.
8 Deze identificatie van Babylon de Grote wordt bevestigd door de veroordeling die een engel over haar uitspreekt wegens haar ’spiritistische praktijken waardoor alle natiën misleid werden’ (Openbaring 18:23). Alle vormen van spiritisme zijn religieus en door demonen geïnspireerd (Deuteronomium 18:10-12). Babylon de Grote moet dus een religieuze organisatie afbeelden. Het bijbelse bewijsmateriaal toont aan dat ze Satans gehele wereldrijk van valse religie is, dat hij door middel van propaganda een grote plaats in de geest van de mensen heeft doen innemen teneinde de aandacht af te leiden van de ware God, Jehovah.
Hij durft niet,Stan
Haaretz doet een boekje open over hoe rabbijnen in Israël de soldaten hebben aangevuurd om oorlogsmisdaden te plegen - op religieuze en racistische grond. Citaat:
IDF rabbinate publication during Gaza war: We will show no mercy on the cruel
The following questions are posed in one publication: "Is it possible to compare today's Palestinians to the Philistines of the past? And if so, is it possible to apply lessons today from the military tactics of Samson and David?" Rabbi Aviner is again quoted as saying: "A comparison is possible because the Philistines of the past were not natives and had invaded from a foreign land ... They invaded the Land of Israel, a land that did not belong to them and claimed political ownership over our country ... Today the problem is the same. The Palestinians claim they deserve a state here, when in reality there was never a Palestinian or Arab state within the borders of our country. Moreover, most of them are new and came here close to the time of the War of Independence."
Een reactie posten