Afgelopen dinsdag schreef Salomon Bouman, 37 jaar lang correspondent voor de NRC in Israel, het volgende in zijn krant: 'Palestijnse terreur/verzet en Israel's oorlogen met de Arabische wereld hebben de Israelische psyche gevormd.'Dit is maar de halve waarheid en in de context van zijn analyse een onwaarheid, zoals elke halve waarheid dat is in een ideologisch stuk. Natuurlijk is de psyche van de joods-Israeli's, ongeveer 80 procent van de bevolking, mede bepaald door de angst voor het verzet van de Palestijnen en de contra-terreur van de Palestijnen, die direct voortkomt uit de decennialange onderdrukking en onteigening van de Palestijnse bevolking. Maaar daar gaat een heel andere werkelijkheid aan vooraf. De vraag voor een onafhankelijke journalist moet dan ook zijn: waar komt die joods-Israelische onderdrukking vandaan? Op welke overtuiging is die gebaseerd? Waarom zijn de zionisten van mening dat zij recht hebben op grote delen van de Westbank, en dit alles in strijd met het internationaal recht en talloze VN-resoluties? Die vraag stelt Salomon Bouman zich na 37 jaar correspondentschap in het beloofde land niet. Natuurlijk niet, omdat hij dan een volstrekt andere analyse moet schrijven, die Israel niet langer meer ziet als slachtoffer, maar als dader. En dat is tegen de consensus van de pro-Israel lobby.
Het wrange hierbij is dat journalisten als Bouman andere mensen laat vechten. Zij kunnen consequentieloos van alles opschrijven, een vals beeld geven. Zij lijden er niet zelf onder. De slachtoffers zijn de Palestijnse burgers en de joodse burgers in Israel.
Iemand die wel de dupe kan worden van het geweld is de joods-Israelische hoogleraar Benjamin Beit-Hallahmi, die ik in het begin van deze week interviewde. Hij zegt ondermeer het volgende:
‘’Het lijden van de joden door de eeuwen heen, en speciaal tijdens de Holocaust, is gebruikt om het ontzeggen van Palestijnse rechten te rationaliseren en te rechtvaardigen. Dit is zo doeltreffend gebeurt dat de Palestijnen beschouwd worden als de agressors in het Israelisch-Palestijns conflict, dat gezien wordt als een simpele voortzetting van de eeuwenlange joodse vervolging.’’
“Diep (of niet zo diep) is iedere Zionist zich bewust van de fundamentele immoraliteit van de manier waarop het Zionisme de oorspronkelijke bewoners heeft behandeld.”
“In ruil voor de onbeperkte politieke steun aan Israel hebben de Amerikaanse Joden gekregen wat ze het meest ontbreekt: een ideologische inhoud om de leegte van hun identiteit te vullen.”
Fragmenten uit Original Sins: “In de beginfase leken de Palestijnen hooguit lastposten te zijn, en niet een uitdaging of een probleem. Toen zij een serieuzere uitdaging vertegenwoordigden werd het gezien als vorm van crimineel geweld. Inheems verzet werd altijd gekarakteriseerd als illegaal. Palestijnse strijders werden altijd als gangsters, rovers en vandalen beschreven… Op een bepaald moment werden de oorspronkelijke bewoners gekenschetst als indringers en agressors.”
“Het Zionisme, zoals het generatieslang in Palestina in praktijk werd gebracht en nog steeds in Israel van vandaag de dag wordt gepraktiseerd, is kolonialisme omdat het de inheemse bevolking als vreemdelingen definieert, en de echte vreemdelingen privileges geeft die de oorspronkelijke bewoners niet krijgen.”
“De overwinnaars wilden geen echte genocide plegen, maar ze wilden wel de herinnering en de identiteit van hun slachtoffers uitwissen. Het grote succes van het Zionisme heeft noodzakelijkerwijs betekend dat de Palestijnen onzichtbaar, gezichtsloos en zonder stem werden gemaakt, ‘vluchtelingen’ van nergens, verwijderd uit het actieve bewustzijn van de wereld.”
“De Israelische definitie van nationaliteit en burgerschap maakt vreemdelingen ( in het land waar ze leven) van de Diaspora Joden overal in de wereld (behalve in Israel); het maakt tevens Palestijnen, die in Israel leven, vreemdelingen in hun geboorteland.”
“Arabieren in Israel zijn per definitie vreemdelingen… Zij zijn inheemse buitenstaanders louter en alleen door hun geboorte. Maar zij zijn niet alleen vreemdelingen; zij zijn de vijand, en dit feit wordt dag na dag steeds duidelijker. Zij verpesten de droom – alleen al door hun aanwezigheid. Alleen al hun bestaan is het probleem. Dit geldt zowel als ze Israëlisch onderdaan zijn dan wel bewoners van de Westbank onder bezetting.”
Aldus een direct betrokkenen. Beit-Hallahmi geeft in de talloze boeken die hij geschreven heeft een volstrekt ander beeld dan Salomon Bouman in zijn vrijblijvende commentaren produceert. Bouman weigert te reageren op mijn vragen en kritiek. Dat is nu Nederland: men beweert van alles, maar een feitelijke discussie durft men niet aan. Zelfs niet met collega's. Ik probeer al dagenlang een discussie met Salomon Bouman uit te lokken, maar hij reageert niet. Dat is het intellectueeel niveau in de polder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten