maandag 14 januari 2008

De Nuance van de NRC 46

Twee dagen nadat het nieuws bekend werd, opent de slijpsteen voor de geest op zijn voorpagina met het bericht dat 'twee militairen door eigen vuur gedood.' Ik begrijp dat Hollands leed de kassa doet rinkelen, maar toch, kan het cynisme niet binnen de muren van het redactielokaal blijven? Op de voorpagina ook 'een voorlopige reconstructie' die nog opmerkelijker is. Deze is geschreven door een journalist die van spannende jongensboeken houdt, Jaus Mueller. Even een proefje: 'Het is vroeg in de ochtend als honderden Nederlandse en Afghaanse militairen met hun pantserwagens de poort uitgaan van basis Camp Hadrian... De operatie lijkt succesvol..." etcetera, etcetera. Was Jaus erbij? Dat is de klemmende vraag. Kennelijk wel, want er zijn geen citaten, en slechts 1 verwijzing. 'De commandant vraagt om luchtsteun. F-16's of Apachehelicopters kunnen de militairen helpen, zoals eerder die dag ook al was gebeurd. Maar de nachten in Deh Rawood zijn aardedonker.' Kortom, het kan daar spoken en Jaus Mueller was erbij, want een journalist zou al deze zaken nooit hebben melden zonder ook maar 1 bronverwijzing. Maar waar zat Jaus dan precies als hij met zoveel stelligheid van alles beweert op de voorpagina van de slijpsteen voor de geest? Volgens de aanhef is het stuk proza door Mueller op 14 januari, dus vandaag, in Den Haag geschreven. Kortom, is hij nu razendsnel teruggekomen? Of heeft hij van alles opgeschreven dat hem door anderen is ingefluisterd? Maar dan is het weer geen journalistieke reconstructie, maar ordinaire propaganda. We weten het niet als lezers. Ik zal daarom de NRC er eens naar vragen. Opvallend is wel de enorme belangstelling voor een bedrijfsongeval dat onvermijdelijk een keer moest gebeuren. Uit gesprekken met Britse en Amerikaanse militairen weet ik dat oorlog voor alles totale chaos is en als er paniek uitbreekt, dan schiet iedereen op alles en iedereen. Dat is een normale reflex van mensen in doodsangst. Dat zou iedere politicus moeten weten die de mond vol heeft over 'robuust optreden'. Welnu, dat krijg je er van als men robuust gaat optreden in een regio waar men niet hoort, om er belangen te dienen die niets met vrijheid of democratie te maken hebben, maar alles met olie en heroine. Goddank zijn er door de Nederlandse paniek dit keer geen Afghaanse burgerdoden gevallen. Dat is het enige positieve dat men hierover kan zeggen.

Welke nuance schuilt er nu achter het spannende verhaal van Jaus Mueller?

1 opmerking:

Sonja zei

zaterdag 5 januari 2008 door Jaus Müller
"Twee weken zal ik met deze mensen optrekken. Ik ga ‘embedded’ naar Uruzgan. Voor de derde keer zal ik Afghanistan bezoeken."
http://weblogs.nrc.nl/weblog/uruzgan/2008/01/05/eindhovens-poort-naar-afghanistan/
Weer diezelfde keukenromantaal, brrrr...

donderdag 10 januari 2008 door Jaus Müller
"De naam van deze weblog klopt eigenlijk niet, zo realiseer ik mij nu. Weblog Herat zou beter passen, want in Uruzgan ben ik voorlopig nog niet - als ik er al zou komen tijdens deze reis."

(zaterdag 12 januari: het schietincident)

zondag 13 januari 2008 door Jaus Müller
"Vrijdag kwam er dan toch een Canadees toestel om ons op te halen. Ik ben zaterdagochtend in Eindhoven geland. Blijven in Afghanistan was voor mij geen optie. De voorspellingen voor aankomende dagen waren dermate slecht, dat de kans dat ik nog dagen zou moeten wachten - na al acht dagen onderweg te zijn naar Uruzgan - groot was."

Hij was er dus niet bij. Hij blijkt niet eens in Uruzgan geweest te zijn.
http://weblogs.nrc.nl/weblog/uruzgan/