maandag 18 juni 2007

Het Israelisch Expansionisme 50


De kiezer in een parlementaire democratie wordt verteld dat de meerderheid bepaalt wat de politieke koers van het land is. In de praktijk blijkt dat niet zo te zijn, maar bepalen de economische machten welk beleid er gevoerd wordt. In Palestina geldt zelfs niet eens de schijn, zoals u in dit teletekst-bericht kunt lezen.
De Europese Unie gaat Abbas steunen, de man die een staatsgreep heeft gepleegd, de grondwet buiten spel heeft gezet door drie grondwetsartikelen te schenden die voorschrijven dat een nieuwe Palestijnse regering alleen kan aantreden na goedkeuring van het parlement, zijn eigen milities zwaar laat bewapenen door de Amerikanen die op hun beurt de Israelische bezetter van Palestijns land steunen, de man die de grote winnaar van democratische verkiezingen buiten een illegale regering houdt en daarmee de politieke wil van de meerderheid van de Palestijnse bevolking negeert, die zelf hoofd is van een door en door corrupte Fatah, die door de Palestijnse bevolking werd weggestemd, die 'met de Verenigde Staten de eisen bespreekt waaraan de regering moet voldoen om een einde te maken aan de boycot tegen de Palestijnse Autoriteit,' en die zelf speciale 'privileges' van de bezetter geniet omdat hij bereid is te luisteren naar de wil van Israel zoals die is vastgelegd in de zogeheten vredesakkoorden en die in de woorden van Shlomo Ben-Ami, de Israelische voormalige minister van Buitenlandse Zaken: 'were founded on a new colonialist basis, on a life of dependence of one on the other, forever.' Een opzet die allereerst resulteerde in een verdrievoudiging van de omvang van het door Israel geconfisqueerde Palestijnse land.
Kortom, de EU steunt namens ons burgers, een kleine groep corrupte gepriviligeerde Palestijnse autoriteiten die tegen de wil van de meerderheid van het Palestijnse volk de macht heeft gegrepen in de kleine bantoestans waarin Israel de Westbank heeft opgedeeld. Zal het Palestijnse volk nu gedwee naar 'de eisen' van Israel luisteren, zodat nog meer Palestijns land zal worden geconfisqueerd? Nee! Ook deze chantagepolitiek van de EU en de VS zal geen rechtvaardige vrede brengen.
Even de feiten:
Volgens het officiele Verdelingsplan uit 1947 kregen de Palestijnen 47 procent van hun eigen land. Dat werd door het Israelisch expansionisme 22 procent van de 100 procent. 'Oslo Agreement to the Palestinians: 22 percent of the 100 percent. Former Israel Prime Minister Ehud Barak’s offer to the Palestinians: 80 percent of 22 percent. Under Sharon’s ‘Peace Plan’ to the Palestinians in 2000, as well as the ‘Road Map’ of 2002, the Palestinians were offered 42 percent of 80 percent of 22 percent of 100 percent of the land, calculated to be 7.4 percent of the initial 100 percent of land, on condition that:1. Palestinians stop resistance to the occupation, 2. Refugees give up their right of return to their ancestral homes, 3. Palestinians agree to only elect officials acceptable to Bush and Sharon, 4. Palestinians do not object to the ‘wall’ that Sharon is building, 5. Palestinians agree not to claim Jerusalem as their capital.'
Met andere woorden: Israel heeft volgens het VN-Verdelingsplan 47-22 al 25 procent Palestijns land gestolen. Maar zelfs van de resterende 22 procent die de Palestijnen bereid waren te accepteren, wil Israel nog eens een aanzienlijk deel stelen, zo'n 40 procent. Waardoor van de 47 procent die de VN aan de Palestijnen gaf nog zo'n 13 procent over is. 13 procent van de 100 procent van het land waarop hun families vele eeuwen lang woonden. Deze terreur gaat door dankzij economische, politieke en militaire steun van het Westen. Met als gevolg dat een levensvatbare Palestijnse staat onmogelijk is en zal bestaan uit kleine enclaves omgeven door Israelische wegversperringen, zodat de Palestijnen niet vrij door hun land kunnen reizen. Deze terreur wordt politiek, economische en militair gesteund door het Westen.
De atheist Ben-Goerion, vader des vaderlands van de joodse natie, zei in 1938: ''after the formation of a large army in the wake of the establishment of the state, we will abolish partition and expand to the whole of palestine.'' Al in 1937 schreef hij aan zijn zoon Amos: ‘‘Geen zionist kan afstand doen van ook maar het kleinste gedeelte van het land van Israël. Een joodse staat in een deel van Palestina is geen einde, maar een begin.’’ Het bezit van een eigen stuk grondgebied was, volgens hem, doorslaggevend want juist "daar door vergroten we onze macht en elke machtstoename maakt het mogelijk het land in zijn geheel in handen te krijgen. Het vestigen van een [kleine] staat… zal dienen als een zeer krachtig instrument in onze historische inspanning om het hele land te bevrijden." Aldus de grondlegger van Israel, een staat die nu bijna 60 jaar later nog steeds weigert aan te geven waar de grenzen van de zionistische staat liggen. De politiek van Ben-Goerion heeft vruchten afgeworpen. Op wat Bantoestans na zal de staat Israel nagenoeg het hele vroegere Palestina gaan beslaan. Dankzij de steun van het christelijke Europa, waarvan het kenmerkende anti-semitisme de ware vader des vaderlands van Israel is. En dat alles ten koste van een ander semitisch volk, de Palestijnen. Het anti-semitisme is in de christelijke cultuur nooit verdwenen. Het heeft alleen een ander kleed aangetrokken.
Terwijl het Europese geld naar de club van Abbas gaat, de man die een staatsgreep pleegde, leeft 79 procent van de huishoudens in Gaza in diepe armoede en is het werkloosheidscijfer tot 70 procent opgelopen, mede als gevolg van de westerse boycot. Die burgers betalen de rekening van de Europese politiek, tenzij ze hun droom van een levensvatbare Palestijnse staat opgeven. Ondertussen maakt de Europese Unie de Israelische expansiepolitiek en de bezetting mogelijk door politieke, economische en zelfs militaire steun.
Het westerse beleid ten aanzien van de Palestijnse bevolking is totaal failliet. Er zijn nu slechts twee mogelijkheden: of genocide van de Palestijnen of de verdrijving van alle Palestijnen uit Eretz Israel, zoals een van de extremistische Israelische regeringspartijen openlijk bepleit. De Palestijnse bugers kunnen geen kant uit, zitten in armoede opgesloten in reservaten en verliezen steeds meer land aan het expansionistische Israel. Desondanks wordt van hen geeist dat ze het verzet opgeven. Zo niet, dan... Ja, wat dan eigenlijk? Wat Israel wil weten we inmiddels, het is uit op zoveel mogelijk en het liefst al het Palestijnse land. Maar wat willen de Europese en Amerikaanse politici? De Palestijnen kunnen niet meer geven dan ze al gegeven hebben. In de Gaza-strook wonen ongeveer 1.4 miljoen Palestijnen op een gebied van 360 vierkante kilometer, dus op het dichtst bevolkte stukje gebied op aarde. De bewoners zijn nakomelingen van de Palestijnen die in 1948 tijdens de etnische zuiveringen van Israel verdreven werden uit hun land, zoals gedocumenteerd beschreven wordt door onder andere de Israelische historicus Ilan Pappe in zijn boek 'The Ethnic Cleansing of Palestine'. Dus wat blijft er verder voor hun over? Intussen bericht Wordt Vervolgd, het maandblad van Amnesty International dat er een 'moderne slavernij op de Westbank is ontstaan' en wel omdat 'de Israelische muur industrieparken op de Westbank (deze maand exact veertig jaar bezet) populair [heeft] gemaakt onder Israelische ondernemers. Reden: door de enorme werkloosheid zijn duizenden Palestijnen bereid voor een schijntje aan de slag te gaan. Ook als ze ziek zijn. Want de Israelische arbeidsrechten gelden hier niet. Reportage over moderne slavernij op de Westbank,' een situatie geheel in lijn met de uitspraak van Shlomo Ben-Ami, de Israelische voormalige minister van Buitenlandse Zaken, dat 'in practice the Oslo Agreements were founded on a new colonialist basis, on a life of dependence of one on the other, forever,' aldus premier Barak's belangrijkste onderhandelaar bij de Camp David-bijeenkomsten in 2000.
Deze 'moderne slavernij' wordt politiek gesteund door het Westen dat Israel economisch, politiek en militair bevoordeelt ten koste van de Palestijnse burgers. Ook daarom zal het Palestijns verzet niet stoppen. Alleen genocide of de massale verdrijving van de Palestijnen zal een 'oplossing' zijn. Het westers beleid is inhumaan, misdadig en volstrekt failliet.

1 opmerking:

Anoniem zei

De Palestijnen zijn een ongelukkige speelbal op het veld van de wereldgeschiedenis en zullen dat helaas waarschijnlijk altijd blijven. Er is niemand die er belang bij heeft om hen echt te helpen.