woensdag 7 februari 2007

De Nuance van de NRC 17

De NRC berichtte gisteravond:

'Media in M-Oosten zwaar ingeperkt.
Kairo, 26 febr. In het hele Midden-Oosten worden journalisten die niet conform de wensen van hun regeringen berichten, bedreigd door de staat, vervolgd en gevangen gezet.
Dat meldt een onafhankelijke, internationale persorganisatie, het Comité ter bescherming van Journalisten (CPJ), in een gisteren in de Egyptische hoofdstad Kairo uitgekomen rapport, Aanvallen op de Pers in 2006.
Volgens het CPJ grepen de lokale media hun kans toen de Amerikaanse president George Bush na de aanslagen van 11 september 2001 in New York en Washington democratisering in het Midden-Oosten een speerpunt van zijn beleid maakte…

De Amerikaanse democratiseringscampagne duurde echter niet lang en bereikte weinig, en de Midden-Oosterse autoriteiten sloegen terug, aldus het CPJ. Irak, door president Bush voorgesteld als democratisch model voor het Midden-Oosten, vormt daarbij het dieptepunt. Niet alleen zijn 32 van de 34 journalisten die in 2006 in het Midden-Oosten zijn gedood, in Irak om het leven gekomen. Ook zijn de media in Irak weer onder politiek vuur gekomen van de autoriteiten. Een groeiende lijst Iraakse journalisten kreeg te maken met pesterijen, censuur en vervolging onder wetten die zijn overgenomen van Saddam Hussein. Arabische satellietzenders werden geconfronteerd met verboden, zoals de sluiting van het bureau in Bagdad van het in Dubai gevestigde Al-Arabiya op beschuldiging van het aanzetten tot ‘sektarisch geweld en oorlog in Irak’

Lees verder: http://www.nrc.nl/buitenland/article621685.ece/Media_in_M-Oosten_zwaar_ingeperkt

Ondanks alle bewijzen van het tegendeel staat het er echt, in de NRC, de krant die de nuance zoekt: 'de Amerikaanse democratiseringscampagne.'

Welke democratiseringscampagne? Die van Abu Ghraib, die van de meer dan 100.000 Irakese doden, of die zoals samengevat door de Amerikaanse presidentskandidaat Ralph Nader? Volgens hem had de Amerikaanse proconsul in Irak, Paul Bremmer, onmiddellijk na zijn aantreden nieuwe decreten uitgevaardigd die 'massive foreign ownership and domination of Iraqi businesses,' mogelijk maakten, met voorop natuurlijk de oliebronnen 'low corporate tax rates, immunity protection from lawsuits and not allowing workers to form trade unions.' Feiten waarover NRC tot nu toe zweeg. De Amerikaanse hoogleraar economie en internationale betrekkingen aan de Princeton University, Paul Krugman, schreef na de veel geroemde verkiezingen in zijn New York Times column dat 'in reality, the occupation will continue under another name, most likely until a hostile Iraqi populace demands that we leave.' Het is niet verwonderlijk dat Media Lens constateert dat de 'media act as filtering system for power, ensuring that the public is presented with the right facts and the right ideas at the right time.'

En dat is precies de reden waarom de NRC niet bericht over de hierboven beschreven feiten en wel meldt dat er sprake is van een 'Amerikaanse democratiseringscampagne.' De NRC zal ook nooit serieus analyseren waarom al decennialang 50 procent van de Amerikanen niet meer stemt tijdens de presidentsverkiezingen en maar liefst 75 procent niet meer tijdens de locale en deelstaat verkiezingen. De journalisten van deze krant zullen zich nooit afvragen of men met deze cijfers nog wel kan spreken van een democratie en of een plutocratie uberhaupt bereid is om elders een ware democratie te vestigen, een systeem dus dat men in eigen land niet heeft.

In dit NRC-artikel zult u ook het volgende niet lezen: 'A British coroner ruled Friday that U.S. troops unlawfully killed a British television journalist during the invasion of Iraq in March 2003.' Zie:
http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2006/10/13/AR2006101300358.html

En ook niets over al die andere unembedded journalisten die de Amerikanen voor de voeten liepen en daarbij gedood werden of over de door de Amerikanen afgedwongen sluiting van het Al Jazeera kantoor in Bagdad.

Overigens worden de media in het Midden-Oosten inderdaad zwaar gecensureerd, zo weet ik uit gesprekken met mijn arabische collega's. Maar die vertellen me wat de NRC verzwijgt, namelijk dat de regimes aldaar al decennialang door de Verenigde Staten politiek, militair en economisch worden gesteund. Saoedi-Arabie, Egypte, veel Golfstaten.

Thomas Carothers, directeur van de Carnegie Endowment Program on Law and Democracy, stelt dan ook: 'Where democracy appears to fit in well wit US security and economic intersts, the United States promotes democracy. Where democracy clashes with other significant interests, it is downplayed or even ignored.' Maar dat zult u werkelijk nooit in de NRC lezen, want dat is tegen het belang van degenen die de krant voor ruim 70 procent financieren: de adverteerders, en degenen die de krant bezitten: de aandeelhouders.

De nuance van de NRC wordt nog merkwaardiger wanneer men weet dat hetzelfde Comite ter bescherming van Journalisten, die uitgebreid wordt geciteerd, de volgende berichten over de Amerikaanse autoriteiten plaatst, berichten die bewust niet werden overgenomen door de Rotterdamse krant:

'Bilal Hussein, The Associated Press IMPRISONED: April 12, 2006

Hussein, a freelance Iraqi photographer who worked for The Associated Press since 2004, was taken into custody by U.S. forces in the Iraqi city of Ramadi for “imperative reasons of security” on April 12 and held without charge or the disclosure of evidence of a crime. The U.S. military alleged that Hussein had ties to insurgents. “He has close relationships with persons known to be responsible for kidnappings, smuggling, improvised explosive (IED) attacks, and other attacks on coalition forces,” according to a May 7 e-mail from Maj. Gen. John Gardner to AP International Editor John Daniszewski. According to the AP, one of the most specific allegations cited by U.S. officials is that Hussein was involved in the kidnapping of two Arab journalists in Ramadi by Iraqi insurgents. But an AP investigation found that the two abducted journalists had never implicated Hussein in the kidnapping—instead singling him out for praise for his assistance when they were released. The military’s only evidence to support its claim appeared to be photographs of the released journalists found in Hussein’s camera, according to the AP.AP President and CEO Thomas Curley called for Hussein to be charged or freed, and CPJ Chairman Paul Steiger urged the Pentagon to provide due process. The Pentagon’s Bryan Whitman said Hussein was given a chance to provide information in his defense at two military reviews, but an AP lawyer said Hussein got notice of only one such hearing—and that notice came after the hearing took place. Whitman gave no specifics about the basis for Hussein’s detention or whether the military would charge him with an offense.Hussein shared a 2005 Pulitzer Prize with other AP photographers for their work in Iraq.'
Zie: http://www.cpj.org/attacks06/pages06/imprison_06.html#iraq

En:

'U.S. NAVAL BASE, GUANTANAMO BAY: 1 Sami Muhyideen al-Haj, Al-Jazeera IMPRISONED: December 15, 2001

Al-Haj, a Sudanese national and assistant cameraman for Al-Jazeera, was detained by Pakistani forces after he and an Al-Jazeera reporter attempted to re-enter southern Afghanistan at the Chaman border crossing in Pakistan. About a month later he was handed over to U.S. forces and eventually sent to the U.S. Naval Base at Guantanamo Bay, Cuba, in June 2002.According to recently declassified military documents, the U.S. military alleged that he worked as a financial courier for Chechen rebels and that he assisted al-Qaeda and extremist figures. But al-Haj was not convicted or charged with a crime, and he was being held on the basis of secret evidence. Al-Haj’s London-based lawyer, Clive Stafford Smith, maintained that his client’s continued detention is political. He said that the main focus of U.S. interrogators has not been al-Haj’s alleged terrorist activities but obtaining intelligence on Al-Jazeera and its staff. Virtually all of the roughly 130 interrogations al-Haj was subjected to focused on Al-Jazeera, Stafford Smith said. At one point, U.S. military interrogators allegedly told al-Haj that he would be released if he agreed to inform U.S. intelligence authorities about the satellite news network’s activities, Stafford Smith said. Al-Haj refused. CPJ outlined the al-Haj case in an October special report titled “The Enemy?” The report urged the U.S. government to provide fair and transparent due process.'

Zie: http://www.cpj.org/attacks06/pages06/imprison_06.html#us

Twee onafhankelijke journalisten door de VS gevangen gezet en die hun werk niet kunnen doen, en toch spreekt NRC van 'de Amerikaanse democratiseringscampagne.' Vanwaar die propaganda? Ik bedoel: hoe ver kunnen journalisten gaan met het zichzelf iets wijs maken? En hoe komt het dat ze ervan uitgaan dat de lezers net zo gehersenspoeld zijn?

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Inderdaad Stan. Gisteren had ik ook al een artikel in het NRC gelezen waarin beweerd werd dat Amerikaanse militairen in Irak een fatale blunder hadden begaan. Dus blunders ipv een leger dat daar op een brute manier bezig is. Ik had er dit stukje over geschreven:

"Video van fatale blunder door Amerikaanse militairen in Irak"

Zo kopte het artikel, in het NRC van 6/2/07, dat beschrijft hoe een "Amerikaans militair vliegtuig per ongeluk een Brits konvooi in Zuid-Irak onder vuur neemt", waarbij een Britse militair gedood werd en vier gewonden vielen.
Over de reacties in de Britse pers schrijft het NRC o.a.: ".. ook zouden militairen die fouten maken, moeten worden vervolgd.".

De sleutelwoorden hier zijn: "fatale blunder", "per ongeluk" en "militairen die fouten maken". Dus opzichzelf staande incidenten die niets te maken hebben met hoe het leger daar werkt. Dat zou je vermoeden als je de titel en de inleiding van het artikel leest. Maar als we verder lezen wordt er beschreven hoe dit heeft kunnen gebeuren: "De piloten menen enkele oranje voorwerpen op de voertuigen in het konvooi te herkennen als raketten. De piloot checkt bij het commando of er zich zogeheten 'friendly' eenheden in het gebied bevinden. Het antwoord is ontkennend. Even later wordt er op het konvooi geschoten.".
Het beleid is duidelijk: als er geen 'friendly' eenheden in de buurt zijn, dan mag er geschoten worden op vermeende verzetstrijders.

Maar stel dat er daadwerkelijk geen 'friendly' eenheden in het gebied waren en dat het konvooi uit gewone Irakezen bestond. En stel dat die "oranje voorwerpen" niet raketten waren maar, bijvoorbeeld, watercontainers. Zou er in die situatie ophef gemaakt zijn? Had het NRC dan ook op deze manier bericht? Waarschijnlijk niet, immers, het leger maakt wel eens fouten. Dat daarbij onschuldige Iraakse slachtoffers vallen is jammer, maar zulke dingen gebeuren nu eenmaal in een oorlog.

In het hele artikel van het NRC valt geen hint te bekennen dat dit voorval het gevolg is van het verschrikkelijke militaire beleid in Irak. Seymour M. Hersh schreef einde 2005 al dat er plannen waren om grondtroepen te reduceren en om tevens de luchtaanvallen op te voeren [1]. "Quick, deadly strikes by U.S. warplanes are seen as a way to improve dramatically the combat capability of even the weakest Iraqi combat units.", schreef Hersh. Maar hij beschreef ook wat daar de gevolgen van zijn: "The danger, military experts have told me, is that, while the number of American casualties would decrease as ground troops are withdrawn, the over-all level of violence and the number of Iraqi fatalities would increase unless there are stringent controls over who bombs what."

En precies over die "stringent controls over who bombs what" blijft het NRC stil, want zo kan ze pretenderen dat dit slechts een "fatale blunder" is.

Meer informatie over de aanvallen in Irak vanuit de lucht is op de volgende url te lezen: http://www.tomdispatch.com/index.mhtml?pid=163152

Notes:

1. http://www.newyorker.com/fact/content/articles/051205fa_fact

Groeten,
Gijs

Anoniem zei

Ik moet na het lezen van dit stuk ook automatisch denken aan Wesam al Delaema die het in zijn hoofd haalde om zich aan de kant van het verzet te bevinden en daar te filmen.

Als je verzet biedt krijg je dus het stempel terrorist, ook al is je verzet tegen de Amerikaanse (internationale) Terreur nog zo legitiem. En zal je daar met hulp van onze overheid ook voor boeten.

Zelf komt men weg met alle leugens en bedrog en een onderzoek naar het meedoen aan deze terreur op wereldschaal komt er niet.

Anoniem zei

Ik las net een ingezonden stuk over die Wesam al D., die precies datgene verwoord als wat ik zojuist hier trachtte te opperen.

http://www.westerwoldenieuws.nu/nieuws/nieuwsartikel.php?id=1169619114

Peter Flik en Chuck Berry-Promised Land

mijn unieke collega Peter Flik, die de vrijzinnig protestantse radio omroep de VPRO maakte is niet meer. ik koester duizenden herinneringen ...